Teatr impresaryjny im. Włodzimierza Gniazdowskiego w formule wyjazdowej wystawi spektakl „Antygona” w pięciu podwłocławskich gminach.
Jest to możliwe dzięki funduszom pozyskanym przez teatr w ramach Programu Rządowego Wydarzenia artystyczne dla dzieci i młodzieży ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury realizuje projekt pn. „Teatr pod kujawskie strzechy – prezentacja spektakli teatralnych dla dzieci i młodzieży w okolicznych gminach”.
Całkowity koszt zadania wynosi 57 000 zł. Zadanie zostało dofinansowane z środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotą 37 000 zł. Partnerem w projekcie jest Starostwo Powiatowe we Włocławku.
„Teatr pod kujawskie strzechy” to projekt przygotowany z myślą o widzach z mniejszych miejscowości leżących w okolicach Włocławka.
To oferta dla tych którzy z różnych względów nie mogą przyjechać do teatru, do Włocławka a więc teatr przyjedzie do nich.
- mówi Monika Budzeniusz, dyrektor Teatru Impresaryjnego im. Włodzimierza Gniazdowskiego we Włocławku.
- Nasz pomysł spotkał się z przychylnością starosty Romana Gołębiewskiego, który wsparł nasz projekt finansowo. W staraniach o fundusze ministerialne pomogła poseł Anna Gembicka. Za to wsparcie kultury bardzo dziękujemy - dodaje Monika Budzeniusz.
W ramach projektu Teatr zrealizuje przedstawienie teatralne adresowane głównie do młodzieży i dorosłych pt. „Antygona” w reżyserii Jana Polaka. Występują: Katarzyna Anzorge, Anna Sokołowska Alabrudzińska, Artur Kujawa. Muzyka: Jagoda Sobolewska. Dźwięk, aranżacje: Piotr Matuszkiewicz. Akompaniament: Michał Sobolewski. W trakcie projektu przedstawienie zostanie zaprezentowane publiczności sześciokrotnie: jeden spektakl na scenie włocławskiego Teatru i po jednym spektaklu w każdej z pięciu gmin w których projekt będzie realizowany: Brześć Kujawski, Chodecz, Lubień Kujawski, Kowal i Izbica Kujawska.
"Antygona” Sofoklesa jest grana od dwu i pół tysiąca lat w teatrach na całym świecie.
- Niewielu jest autorów i niewiele dzieł w światowej dramaturgii, którym można by było przypisać podobne osiągnięcie - podkreśla Jan Polak, reżyser spektaklu.
- U podstaw tego swoistego fenomenu „Antygony” leżą co najmniej dwa elementy: ponadczasowość konfliktu, stanowiącego główną oś dramaturgiczną tekstu i niezwykła wyrazistość postaci dramatu. Konflikt dwóch głównych postaci tragedii: Antygony i Kreona jest w istocie konfliktem władcy z prawem bogów i prawem naturalnym. Ten spór wynika nie z odmienności postaw wobec prawa. Wystarczy spojrzeć na współczesny świat - dodaje reżyser.
Ileż podobnych konfliktów rozgrywa się dzisiaj na wszystkich poziomach życia społecznego: od nieporozumień rodzinnych począwszy, na ogólnoświatowych konfliktach, również tych zbrojnych, skończywszy.
Akcja „Antygony”, którą widzowie obejrzą, rozgrywa się współcześnie, ale napisane specjalnie do tego spektaklu piosenki, nadają jej wymiar ponadczasowy, obiektywizują relacje i postawy głównych bohaterów.