Skup srebra jest korzystnym rozwiązaniem dla osób prywatnych i firm – zarówno jeśli chodzi o drobny złom, jak i spore ilości odpadów przemysłowych. Ceny jednak są bardzo zróżnicowane, a jedną z podstawowych przyczyn takiego stanu rzeczy jest odmienna zawartość srebra w poszczególnych materiałach.
Czyste srebro (próba 999) jest materiałem bardzo niepraktycznym, ponieważ pozostaje miękkie i w związku z tym podatne na uszkodzenia mechaniczne. W takiej formie wykorzystywane jest praktycznie tylko do wyrobu sztabek. W biżuterii stosuje się przeważnie próbę 925, czyli stop o zawartości 92,5% srebra. Mniej więcej na tym poziomie zwykle utrzymuje się też czystość różnego rodzaju oczyszczonego srebra technicznego, choć oczywiście tutaj zmienność będzie bardzo duża. Skup srebra tego typu pozwala na uzyskanie najwyższej wyceny, ponieważ jest to najczystszy materiał.
Srebro jest materiałem relatywnie szeroko stosowanym w technice. Znajduje się w odpornych na korozję lutach, wykonuje się z niego styczniki i styki, a niektóre tylko srebrzy się galwanicznie. W przypadku styków srebrnych zawartość srebra przeważnie oznacza się na poziomie 40-90%, jednak rzadko jest to możliwe choćby tylko po marce, stąd odpalone styki mają w skupie niższą cenę. Wycena będzie oczywiście korzystniejsza, jeśli chodzi o odpady przemysłowe o dobrze określonym składzie. Druty i blaszki opisywane jako srebrne przeważnie zawierają w istocie nie więcej niż 20% srebra, choć i tutaj zmienność bywa spora. Jeśli srebro nie jest cechowane – a techniczne przeważnie nie pozwala na określenie zawartość pierwiastków – to będzie wyceniane zbiorczo.
Jeśli chodzi o przedmioty mające wartość kolekcjonerską, to trzeba tu przede wszystkim wspomnieć o monetach i sztućcach. I z nimi w skupie może pojawić się pewien problem, ale po kolei: są to zasadniczo produkty cechowane, a więc mające znaną zawartość srebra. W związku z tym wyceniane będą często podobnie do biżuterii, choć czasem skup srebra proponuje niższą wycenę za sztućce. W obu przypadkach natomiast jest pewna szansa, że przedmioty te będą miały większą wartość jako takie, niż jako surowiec. O ile najpopularniejsze monety czy zniszczone sztućce niekoniecznie znajdą nabywcę, o tyle rzadkie monety bulionowe lub wzorowo zachowane sztućce prawdopodobnie bardziej opłaci się sprzedać jako przedmioty kolekcjonerskie. Oczywiście na skupie nadal zostaną przyjęte, jednak w tym przypadku ich wartość artystyczna nie będzie miała przełożenia na wycenę.
